Dit is een vraag die ik tijdens mijn behandelingen regelmatig krijg. En ik kan me die vraag goed voorstellen. Doordat veel osteopatische technieken vaak heel klein zijn lijkt het soms alsof er nauwelijks iets gebeurt. Daarom wil ik jullie graag uitleggen wat een osteopaat nu precies doet op de momenten waarop je als eigenaar denkt ‘gebeurt er nu eigenlijk wel iets…’
Door Aike Kraaijenvanger, Osteopaat voor paarden en honden (ICREO)
“Osteopaths are like icebergs, at any one time you are only seeing about 1/10 of what they are actually doing”
Osteopathie, op zoek naar de oorzaak
Het lichaam van jouw paard bestaat uit enorm veel verschillende onderdelen, denk hierbij aan wervels, botten, spieren, bindweefsel, zenuwen, organen etc. Laten we al deze onderdelen voor het gemak ‘radertjes’ noemen. Al deze radertjes moeten goed samenwerken om het lichaam optimaal te kunnen laten functioneren. Gaat één van de ‘radertjes’ haperen, dan zal dit de balans in het lichaam verstoren en kan dit uiteindelijk klachten geven.
Het doel van de osteopathie is niet, zoals bij sommige andere therapieën, alleen deze klachten te verhelpen, maar juist het haperende ‘radertje’ te vinden en daarmee de oorzaak van de klachten door middel van zachte manuele technieken op te lossen.
Als voorbeeld gebruik ik vaak een auto. Stelt je eens voor dat er een rood lampje op het dashboard van jouw auto gaat branden. Je kunt dan twee dingen doen.
Je kunt dit lampje eruit halen, zodat deze niet meer gaat branden. Hiermee hou je jezelf in feite voor de gek door te denken dat het probleem is opgelost.
De andere optie is om op zoek te gaan naar de oorzaak van het brandende rode lampje.
Dit is ook wat ik als osteopaat doe, op zoek gaan naar de oorzaak van een probleem.
Zo kunnen bijvoorbeeld problemen met de lever uiteindelijk rugklachten geven. Zou men in dit geval enkel de rugklachten behandelen, dan zullen de pijnklachten wellicht wat verminderen, maar uiteindelijk zullen deze terugkeren omdat de lever nog niet in balans is.
De verschillende systemen in evenwicht
Het uitgangspunt van de osteopathie is dat het lichaam een eenheid is, welke bestaat uit drie verschillende delen:
- Het bewegingsapparaat of pariëtale systeem(wervelkolom, botten, gewrichten, spieren en pezen)
- Het orgaansysteem of viscerale systeem(inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel)
- Het cranio-sacrale systeem(schedel, hersenvliezen, ruggenmergvliezen en hersenvocht)
Deze drie systemen zijn onlosmakend met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar continu.
Functioneert een deel van het lichaam niet goed, dan heeft dit gevolgen voor de rest van het lichaam.
“Maar hoe voel je dan waar het probleem zit?”
Dit is een kwestie van heel veel ‘vlieguren’ maken, maar ik vergelijk het altijd graag met een peer. Wanneer je een jong kind een peer geeft dan heeft het geen idee of deze peer rijp genoeg is om te eten, misschien nog een paar dagen langer op de fruitschaal moet liggen of misschien zelfs al te rijp is. Maar ergens in het leven leert ieder kind dit verschil te voelen.
Zo werkt het ook met het voelen van blokkades en spierspanningen in een lijf. Als osteopaat leer je voelen hoe een normaal lijf voelt waarna je ook kunt voelen als een lijf bijvoorbeeld te veel of te weinig spierspanning heeft, te veel of te weinig bewegelijkheid in de gewrichten etc.
Als osteopaat onderzoek ik waar in het lichaam de beweging verminderd of geblokkeerd is. De osteopatische behandeling bestaat uit het herstellen van de oorspronkelijke beweeglijkheid door middel van zachte handgrepen. Van daaruit kan het natuurlijke genezingsproces in het lichaam de balans herstellen.
Het zelf herstellend vermogen van je paard
Het herstellend vermogen van een lijf is iets ongelofelijk bijzonders wat mij iedere dag weer intrigeert. Maar tegenwoordig hebben we vaak zowel voor onszelf als voor onze dieren te weinig tijd om dit herstellend vermogen zijn werk te laten doen.
We willen namelijk allemaal maar wat graag dat ons lichaam en ook dat van onze geliefde viervoeters altijd goed werkt als een geoliede machine en nooit hapert. Maar helaas is de werkelijkheid vaak anders en ontstaan er weleens klachten.
In veel van deze gevallen wordt er gegrepen naar bijvoorbeeld een pijnstiller waarna we vervolgens doen alsof de klacht verholpen is en de geoliede machine gerepareerd is. Maar in werkelijkheid hebben we de symptomen gemaskeerd.
Een paard gaat vrolijk verder met alle activiteiten, zoals rennen in de weide etc. Maar zijn de klachten wel echt verholpen? Of worden de klachten misschien zelfs erger doordat het paard onvoldoende rust neemt, omdat het niet geremd wordt door de pijn?
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben heel blij dat er medicatie is voor de (acute) noodzakelijke gevallen. Maar hoe vaak gebruiken we wel geen pijnmedicatie terwijl ons lijf ons probeert te vertellen even rust nodig te hebben? Pijn heeft ook vaak een functie, namelijk dat het lijf weet dat het even rustig aan moet doen…
Hoe een trauma na langere tijd nog klachten kan veroorzaken
Wanneer een lijf onvoldoende rust krijgt om te herstellen dan zie je vaak dat het lijf gaat compenseren. Vergelijk dit met jezelf, wanneer je last hebt van je enkel maar gewoon door blijft lopen kun je op den duur ook last van je knie krijgen en vervolgens je heup of rug.
Zo werkt het ook met onze paarden. Soms komt het voor dat een paard een nare valpartij maakt. Op het eerste gezicht lijkt het paard geen klachten te hebben, maar na een aantal maanden ontstaat er een vage kreupelheid zonder aanwijsbare reden op dat moment.
Wanneer ik een eigenaar terugvraag naar kleine signalen die het paard gegeven heeft blijkt dat er sinds de val telkens kleine dingen veranderd zijn. Het paard wordt bijvoorbeeld steeds gevoeliger met borstelen en wil niet meer goed inbuigen tijdens het rijden. Aanwijzingen die kunnen duiden op blokkades of spierspanningen in het lijf.
Paarden zijn vluchtdieren en zullen van nature niet snel laten zien als ze ergens last van hebben. Een soort oer instinct om te voorkomen dat een roofdier ze zal aanvallen.
Ondanks de spanning in het lijf zullen ze dus vaak proberen om het door ons gevraagde werk gewoon te verrichten door te gaan compenseren. Door dit compenseren neemt de spanning in het lijf echter alleen maar toe en zal uiteindelijk de emmer overlopen.
Het is dus onze taak als paardeneigenaren om heel goed op de kleinste signalen te letten die een paard geeft. Want ondanks dat ze niet kunnen praten vertellen ze ons ontzettend veel. Alleen is het de kunst om naar deze non-verbale communicatie van je paard te luisteren.
Want een paard dat lekker in zijn vel zit dat wil iedereen wel.
Meer informatie
Wil je meer weten over de osteopathie en of het jouw paard kan helpen? Neem dan contact op met een osteopaat in jouw omgeving. Voor een overzicht kun je hier kijken of op https://horseconnect.nl/professionals/
