FAQ

Osteopathie is een niet-invasieve manuele behandelwijze, welke werd ontwikkeld door A.T. Still rond 1890. Andrew Taylor Still was op zoek naar samenhang tussen ziektes en mogelijke oorzaken en richtte zich erop het lichaam zo te behandelen zodat het zich van binnenuit zou herstellen. Een goede osteopaat werkt holistisch; waarbij het hele dier in interactie met zijn omgeving in ogenschouw wordt genomen. Klassieke osteopathie deelt het lichaam op in drie deelgebieden. Een musculoskeletaal deel, beter bekend als het bewegingsapparaat; botten, spieren en bindweefsel Een cranio-sacraal deel, het deel dat de hersenen, het ruggenmerg en de vliezen daar omheen behelst. Een visceraal deel; het systeem dat wordt gevormd door de ingewanden en organen van het dier. De behandeling van een osteopaat is erop gericht alle drie de deelgebieden te behandelen en te stimuleren en zo goed mogelijk samen te werken. Optimale dynamische balans tussen de drie systemen leidt tot herstel en het optimaliseren van gezondheid, beweging en performance. De meeste dieren ondergaan de behandeling ontspannen. Er wordt niet gewerkt met verdoving, hamers of medicijnen.

Osteopathie gaat ervan uit dat alle weefsels in het lichaam met elkaar in verbinding staan. Een dier dat bijvoorbeeld een pijnlijke voet heeft, gaat mank lopen. Het gaat dan ook de heupen en rug anders belasten. Sommige delen kunnen overbelast raken. Een osteopaat onderzoekt met zijn handen op welke plekken de beweeglijkheid verminderd is en tracht op die manier de oorzaak te achterhalen en de samenwerking tussen de verschillende weefsels te herstellen.

Bij chiropractie draait het om de relatie tussen de wervelkolom, het bekken, en het zenuwstelsel – en effecten daarvan op het lichaam. Een chiropractor onderzoekt de gewrichten, spieren, pezen en banden in het lichaam van het dier. Indien een verminderde beweeglijkheid wordt geconstateerd, wordt deze door middel van een zogeheten adjustment hersteld.

Paarden kunnen heel veel baat hebben bij massages. Het kan de dieren helpen zich beter te voelen, beter te presteren en te herstellen. Een paardenmasseur richt zich doorgaans alleen op de spieren van het dier, terwijl een osteopaat kijkt naar het geheel en de manier waarop weefsels met elkaar in verbinding staan en samenwerken.

Osteopathie kan een dier helpen pijn te verminderen en bewegelijkheid te herwinnen, na overbelasting en/of blessures.
Soms worden behandelingen ingezet na traumata, als glijpartijen, vallen, stoten of kneuzingen. Maar behandelingen kunnen ook helpen bij rijtechnische of zadel/tuig-problemen bij paarden of bijvoorbeeld overgewichtsproblematiek en conformatie-problemen bij de hond.

Aan paarden worden in de moderne sport steeds meer eisen gesteld, fokkerij maakt ze steeds bewegelijker en sensibeler. Om hen te helpen zo goed mogelijk te presteren en functioneren in de moderne wereld, is het zinvol ze regelmatig te laten checken en behandelen.

Sommige hondenrassen en werkhonden kunnen problemen ontwikkelen ten gevolge van hun werk of ras-eigenschappen.
Bijvoorbeeld behendigheidshonden kunnen zichzelf overbelasten bij het nemen van ingewikkelde hindernissen. Sommige rastypische eigenschappen zijn versterkt door fokkerij en kunnen het dier gevoelig maken voor specifieke problemen, denk hierbij bijvoorbeeld aan de herdershond, die steeds lager kwam te staan met zijn achterhand, wat de nodige biomechanische problemen op kan leveren.

Ook kan na het krijgen van een veulen of nestje kan het zinvol zijn een osteopatische behandeling in te zetten, om optimaal herstel te stimuleren.

Osteopaten vertrouwen op het inzicht van de eigenaar en/of de dierenarts voor het maken van een afspraak. Indicaties voor een behandeling kunnen enorm variëren. De meeste eigenaren schatten goed in wanneer hun dier pijn heeft of tekenen vertoont van discomfort.

Als een richtlijn kunnen eigenaren een osteopaat inzetten als hun dier een of meerdere van de volgende symptomen vertoont:

Hond:

Piepen bij opstaan
Moeilijkheden om trappen te lopen of in de auto te springen
Tekenen van discomfort tijdens het aaien
Verzet of gebrek aan enthousiasme om te bewegen
Stijfheid of pijn na bewegen
Afgenomen eetlust, overmatige eetlust
Herhaaldelijke schijnzwangerschap

Paard:

Ongelijkheid, scheefheid met name achter
Ongelijk afslijten van ijzers/hoeven
Gevoelige en “koude” ruggen
Ongelijke zadeldruk, scheefzakken van harnachement
Afname van prestaties
Asymmetrie, stijfheid op een teugel of ongecoördineerd galopperen
Onredelijk verzet, bokken, steigeren, weigeren etc.
Ongelijke spierontwikkeling, of atrofie

Over het algemeen kunnen ook de komende eigenschappen als indicaties worden gezien:

Kreupelheid of manken na een val of ongeluk als onderliggend letsel is uitgesloten
Verandering in gedrag, performance of temperatuur
Het slepen met een lidmaat of afwijkende beweging
Terugkerende symptomen die in het verleden succesvol zijn behandeld door een osteopaat
Te weinig resultaat op conventionele behandelmethodes.
Revalidatie na acuut trauma bij paard, hond of kat
Recidiverende kolieken of allergieën

Deze lijst is een opsomming van mogelijke behandelindicaties en beoogt niet compleet te zijn, behandelindicaties zijn legio.

De osteopaat neemt een gedetailleerde anamnese af, waarbij omgevingsfactoren, eventuele (doorgemaakte) blessures en/of ziektes in kaart worden gebracht, evenals veranderingen in gedrag en hoe het paard of de hond functioneert tijdens training en prestaties.

Vervolgens wordt het lichaam bekeken en onderzocht.
De wervelkolom en andere relevante gewrichten worden gecheckt op blokkades en spanningsvelden en/of beperkingen in het visceraal- en cranio-sacraal systeem worden in kaart gebracht.

De probleemgebieden worden behandeld met zachte technieken en nauwkeurige manipulaties die erop gericht zijn om de bewegelijkheid te herstellen. De osteopaat gebruikt hiervoor enkel zijn of haar handen en is getraind en in staat de kleinste afwijkingen te detecteren.

Nazorg bestaat veelal meestal uit rust of gelimiteerde training voor enkele dagen. Het dier kan soms meerdere behandelingen nodig hebben, afhankelijk van het doel van de behandeling en de aard van de hulpvraag.
Het wordt aangeraden uw dier met enige regelmaat te laten checken en preventief te behandelen om bij te dragen aan een optimale gezondheid van uw dier.