Osteopathie is een niet-invasieve manuele behandelwijze, welke werd ontwikkeld door A.T. Still rond 1890. Andrew Taylor Still was op zoek naar samenhang tussen ziektes en mogelijke oorzaken en richtte zich erop het lichaam zo te behandelen zodat het zich van binnenuit zou herstellen.
Een goede osteopaat werkt holistisch; waarbij het hele dier in interactie met zijn omgeving in ogenschouw wordt genomen.
Klassieke osteopathie deelt het lichaam op in drie deelgebieden.
Een musculoskeletaal deel, beter bekend als het bewegingsapparaat; botten, spieren en bindweefsel
Een cranio-sacraal deel, het deel dat de hersenen, het ruggenmerg en de vliezen daar omheen behelst.
Een visceraal deel; het systeem dat wordt gevormd door de ingewanden en organen van het dier.
De behandeling van een osteopaat is erop gericht alle drie de deelgebieden te behandelen en te stimuleren en zo goed mogelijk samen te werken. Optimale dynamische balans tussen de drie systemen leidt tot herstel en het optimaliseren van gezondheid, beweging en performance. De meeste dieren ondergaan de behandeling ontspannen. Er wordt niet gewerkt met verdoving, hamers of medicijnen.
